วันนี้ นกมีมุมมองบางอย่างที่อยากสะท้อนคุณพ่อคุณแม่ เพื่อการ recheck ความคิดและมุมมองที่เรามีต่อลูก อยากให้ทุกท่านลองเปิดใจอ่านและซื่อสัตย์ในการสังเกตมุมมองความเป็นพ่อเป็นแม่ของตนมากยิ่งขึ้นนะคะ จะดูร้อนแรงนิดนึงค่ะ

เคยแวบคิดไหมคะ มุมมองของเรา…
ลูกไม่ทำ ลูกไม่ฟัง = ลูกดื้อ
ลูกคิดต่าง ลูกคิดไม่ตรงกับใจเรา = ลูกดื้อ

ฟังลูก…เราฟังแบบไหน ทำไมเวลาที่เราฟังเจ้านาย ฟังลูกค้า เราจึงอดทนฟังได้
ถามลูก… เราตั้งคำถามแบบไหน เราถามด้วยอารมณ์แบบไหน
เราคิดว่าเราสามารถจัดการได้คนเดียวเท่านั้นหรือไม่
บอกลูก… ลูกทำไมไม่ทำ เวลาสั่งคนอื่น สั่งลูกน้องบางทีก็ทำไม่ได้
บอกให้ลูกทำ…เชียร์ให้ลูกทำ ดูง่าย แต่เวลาเราทำเอง… ยากจัง
ทำไมลูกไม่เปลี่ยนพฤติกรรมเสียที แต่ถ้าให้เปลี่ยนเรา เปลี่ยนความเคยชินเรา ยากจัง
หรือเราถูกหล่อหลอมมานานแล้ว ด้วยขบวนการที่สอนให้เราไม่ค่อยอนุญาตให้เราคิดหรือไม่ได้ฝึกให้คิดเองได้
หรือเราออกแบบความคิดให้กับลูกซึ่งมีผลมาจากมรดกที่เราได้รับจากครอบครัวที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
เราเป็นพ่อ แม่ แบบไหนกันนะ
หรือเราคิดว่า วิธีเรานี่เยี่ยมที่สุด เหมาะสมดีที่สุดแล้ว

ทีนี้ค่ะ ลองหลับตา หายใจเข้า-ออกสัก 5 ครั้ง แล้วบอกกับตนเองว่า

เราตัดสินใจที่จะ…
…เราจะฝึกให้เขากล้าลองผิด ลองถูก มากยิ่งขึ้น
…เราจะช่วยสร้างความรู้สึกให้เขาอยากลอง อยากเรียนรู้
…เราจะมอบสิทธิ การให้อำนาจของเขาเองในการเลือก ตัดสินใจเองมากขึ้น
…เราจะช่วยให้เขาเห็นสิ่งที่ชอบ สิ่งที่ใช่ สิ่งที่ทำได้ดี ชัดเจนยิ่งขึ้น
…เรารู้ว่าบางทีสิ่งที่ถูกต้องในวันก่อนของเรา อาจไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องในวันนี้สำหรับลูก
…เราจะระมัดระวังไม่ให้ความกลัวของเรา ปิดกั้นลูก
…เราจะระวังประสบการณ์ที่ลบฝังใจของเรา…เราผ่านมาได้ ลูกจะผ่านไปได้
…เรารู้ว่าความผิดพลาดของลูกที่อาจเกิดขึ้นได้ จะช่วยให้ลูกเติบโต
…เรารู้ว่าความสำเร็จมากมายที่เกิดขึ้น เกิดจากความล้มเหลวมาก่อนแทบทั้งสิ้น
…เราจะมอบมรดกที่สำคัญที่สุดให้ลูกได้ คือปัญญาที่จะจัดการอุปสรรคและความยากลำบาก
…เรารู้ว่าเมื่อลูกล้ม และลูกจะสามารถลุกขึ้นมาได้ใหม่
…เราจะช่วยทำให้เขาภูมิใจตนเองมากยิ่งขึ้น จากจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่ในใจเราและลูก ค่ะ

โดย คุณนก ธนัญกรณ์ เดชโติอธิวัฒน์ – นักวิเคราะห์ศักยภาพ P-PAC

บทความอื่นๆ Click link